Bel ons 030 30 78 449
Op 20 juni 2025 publiceerde het Algemeen Dagblad (AD) een interview met mijn cliënten: de 15-jarige Emily en haar ouders, Eric en Daniëlle Bakker uit Rotterdam. Een aangrijpend verhaal dat illustreert wat er kan gebeuren als een medische fout niet alleen grote medische, maar ook juridische en persoonlijke gevolgen heeft.
Op zaterdag 28 juni 2025 verscheen dit artikel ook paginagroot in de papieren editie van het AD.
Wat is er gebeurd?
Emily liep bij haar geboorte in het Sint Franciscus Gasthuis in Rotterdam ernstig zuurstofgebrek op, met blijvende hersenschade tot gevolg. De rechterzijde van haar lichaam is spastisch; ze heeft dagelijks hulp nodig bij eten, drinken, aankleden en schoolgang. Emily kan niet schrijven, heel beperkt typen en ook haar spraak gaat wat moeizamer. Allerlei hulpmiddelen en aanpassingen zijn noodzakelijk – en zullen dat levenslang blijven – om haar zo zelfstandig mogelijk te laten functioneren.
Welke medische fouten werden gemaakt?
Tijdens de bevalling ging de conditie van Emily plotseling achteruit. Er werd besloten tot een spoedkeizersnede. Om die uit te kunnen voeren, moet de bevalling worden stilgelegd met weeënremmers. Precies daar ging het mis: in plaats van weeënremmers werden juist weeënopwekkers toegediend. De medicatiefout werd snel opgemerkt. Na telefonisch spoedoverleg met de gynaecoloog, die nog onderweg was naar het ziekenhuis, werd geprobeerd de fout te “repareren” met een dubbele dosis weeënremmers.
Dit was zeker niet de enige fout die volgens de ouders is gemaakt, maar wel de enige waarvoor het ziekenhuis aansprakelijkheid heeft erkend.
Emily als peuter. „Ze is altijd vrolijk, positief en een doorzetter.’’ © Privéfoto
Waarom werd ondanks erkenning geen schadevergoeding betaald?
Het ziekenhuis erkende direct aansprakelijkheid voor de medicatieverwisseling maar weigerde de schaderegeling op te pakken en schadevergoeding te betalen. De verzekeraar van het ziekenhuis, Medirisk, stelde zich op het standpunt dat de fout geen gevolgen zou hebben gehad voor Emily. Andere fouten tijdens de bevalling werden ontkend. Het resultaat: jarenlang getouwtrek over causaal verband en noodzakelijke deskundigenonderzoeken.
Welke stappen hebben de ouders ondernomen?
De ouders hebben meerdere procedures moeten starten om deskundigenonderzoeken af te dwingen en om een voorschot op de schadevergoeding te verkrijgen. In de tussentijd dragen zij al 15 jaar lang alle kosten voor de zorg en ondersteuning van Emily. Daags voor de zitting keerde het ziekenhuis ineens enkele tienduizenden euro’s aan voorschotten uit – een stap in de goede richting, maar bij lange na niet toereikend. Het wachten is nu op de rechtbank en de uitkomsten van deskundigenonderzoeken die nog moeten gaan plaatsvinden.
Een persoonlijke reflectie
Sinds het begin sta ik Emily en haar ouders bij. Wat mij het meest raakt, is dat er – ondanks erkenning van de fout – geen hulp of begeleiding op gang is gekomen. En dat terwijl er zoveel mogelijkheden zijn: ondersteuning bij school en onderwijs, ergonomisch advies over woningaanpassingen, mobiliteit, vervoer en zelfs sportdeelname.
Die praktische hulp is tot op heden uitgebleven. De ouders zijn volledig op zichzelf aangewezen in het organiseren van zorg én in het juridisch afdwingen van wat hun dochter toekomt. Zelfs het verkrijgen van een voorschot kost jaren van strijd.
“Ik ben geen geldwolf, maar we hebben het wel over de toekomst van Emily.”
Eric Bakker, vader
Tot slot
Deze zaak laat pijnlijk zien hoe belastend (in allerlei opzichten) en langdurig de nasleep van een medische fout kan zijn. Ondertussen moeten Emily en haar ouders verder, Emily is óók gewoon een 15-jarige meid die haar VWO-diploma wil halen en leuke dingen met vriendinnen wil doen. Wat de toekomst haar verder zal brengen, is nog onduidelijk.
